Studie ontwijkend gedrag

Het is weer tijd voor een update vanuit het momenteel regenachtige Perth. De afgelopen week zijn de colleges begonnen. Omdat we de realiteit nog niet onder ogen wilde zien hebben we deze week alsnog gevuld met veel uitstapjes en ’s avonds met activiteiten van de Trinity Residents Club. Zo zijn we vorig weekend terug gegaan naar Heirisson Island (want 1 keer kangoeroes aaien is natuurlijk niet genoeg) en hebben we Perth verder verkend.

Maandagavond was er voor de tweede keer een formal dinner, dit keer voor alle nieuwe en terugkerende residents. Tijdens het formal dinner werd er een optreden gegeven van Indigenous people, die het typisch Aborginal instrument de didgeridoo bespeelde en daar een dans op deden. Dinsdagavond was er wederom een quiz, maar dan voor alle residents. Woensdagavond was het tijd voor een welkomsfeestje van de Studentclub PI (Perth International) die zich focused op exchangestudenten in Perth.

Vrijdag zijn we met een groep naar Caversham park geweest, een park met inheemse dieren, midden in het Whiteman natuurpark vlak buiten Perth. Ondanks dat het park praktisch tegen Perth aanligt duurde het 1 1/2 uur om er met de bus te komen (alhoewel we geluk hadden dat er überhaupt een bus gaat). In het park mochten we heel veel dieren aaien, waaronder (wederom) kangoeroes, koalas, wombats, slangen en possums. Daarnaast waren er extreem schattige penguins, ze komen als enige penguin voor in Australië, worden maar 40 cm hoog en heten toepasselijk: little penguin. Er was ook een farmshow waarbij een demonstratie schapen drijven en scheren werd gegeven. Het park had een hoog toeristisch gehalte, maar het was wel leuk om alle dieren te mogen aaien.

Zaterdagochtend was het eerste interwing sportevenement. Trinity bestaat uit meerdere gebouwen (wings) die in een competitie tegen elkaar spelen voor de leuk. Daarna hebben we auto’s gehuurd (dit wordt verzorgd via Trinity en is redelijk betaalbaar) en zijn we naar John Forrest National park gereden, dit park ligt ook net buiten Perth maar is niet bereikbaar met het openbaar vervoer. Ik heb zelf niet gereden, maar het was toch een avontuurtje, want de bestuurder had zelf ook nog nooit aan de linkerkant van de weg gereden, maar we hebben het overleefd. Het park is practhig, met rotsen en watervallen. We zijn naar het uitzichtpunt Eagle Rock gelopen (en geklommen, want af en toe was er niet echt een pad), vanaf waar je de hele stad kan zien liggen. We hadden geluk met het weer, het was zonnig en zeker na het klimmen best wel warm.

De colleges zijn erg interessant, maar in een andere style dan thuis. Wellicht komt dit deels vanwege het feit dat ik hier maar 1 archeologievak volg, en dat het verschil meer in de discipline zit. Er zijn drie vakken die ik volg die zich richten op Indigenous Australia; twee vakken vanuit de Indigenous studies en het archeologie vak ‘the archaeology of indigenous Australia’. Bij deze vakken ligt er een sterke focus op het realiseren dat wij te gast zijn op het land van deze mensen, en hoe wij hier politiek en emotioneel mee om moeten gaan. Het is heel interessant om te leren hoe men met deze situatie om gaat, en hoe wij worden geleerd om zelf over deze situatie na te denken. Tijdens het vak Aborginal Encounters, was er een jonge rapper te gast die van een Aborignal achtergrond komt en in zijn muziek de geschiedenis en moeilijkheden van zijn cultuur in de huidige maatschappij adresseert.

Helaas moet er ook daadwerkelijk gestudeerd worden, dus op de regenachtige middagen ga ik dan toch maar met mijn neus in de boeken. De volgende keer zal ik wat meer beschrijven over het leven op Trinity en de campus van de universiteit.